Anda Kalabiliyor Muyuz?

Bazen durup düşünmeli insan. Geçmişini silmek için değil, geleceğine kaygılanmak içinde değil, anda kalabiliyor mu bunu düşünmek için durup düşünmeli insan. Geçmiş yaşandı, gelecekte bir şekilde yaşanacak peki ya şimdi yaşayabiliyor muyuz? İçimizdeki çocuğa kulak veriyor muyuz, yoksa içimizdeki çocuğun sesini mi kısıyoruz? Kafamızı yastığımıza koyduğumuz zaman bugün küçücük bir an içinde olsa mutlu olduğumuz ya da güzel bir haberle gülümseyebildiğimiz bir anın olup olmadığını düşünüp kimseye değil kendimize söyleyebiliyor muyuz?
Ben söyleyeyim önce. Bugün içimdeki çocuğa sımsıkı sarıldım, içimdeki çocuğa teşekkür ettim, sonra bugün dinlemekten ve söylemekten keyif aldığım şarkıları dinleyip söyledim. Geçmişi bırakıp geleceğe kaygılanmadan ihtiyacım olan küçük bir süreyi anda kalarak geçirmeyi tercih ettim. Uzun uzun kalbimin atışını dinledim, kendimi ve beni ben yapan benliğimi sevdim... Düşüncelerimin en güzel yerinde dostlarım geldi aklıma, "anda kal anın tadını çıkar" diye verdikleri tavsiyeler yankılandı kulaklarımda. Durup düşünerek anda kalabilmenin mutluluğuyla teşekkür etmek istedim. Şimdi kafamı yastığıma koydum ve düşüncelere dalarken aklıma gelen dostlarımın sözleri yüzümün gülümsemesine sebep oldu. Sizde kafanızı koyarken yastığa küçücük bir an bile olsa yaşadığınız o en güzel anı hatırlayın ve yüzünüzde oluşacak o tebessümü keyifle izleyin... Bir de içinizdeki çocuğa sımsıkı sarılın.
Hayal Gücü Şerife