Evet 10 Mayıs - 16 Mayıs Engelliler Haftası, bende engelli bir bireyim. Engelli olduğum için köşeye çekilen ve hiçbir şey yapamam algısı olan biri değilim. Ben engelimi okuyarak, araştırarak, bugünlere gelebilmem için hep destek olan ailem ve yakın çevremle aştım. "Aman kimse Şerife'nin hastalığını duymasın, çocuğunuzun raporunu getirin eğitimden MUAF EDELİM, bu okusa ne olacak, ne işe yarayacak, daha önce okula nasıl götürüp getiriyorduysanız aynı şekilde okula götürüp getirin..." vb. bir sürü at gözlüğü takmış insanlara inat hayatımı devam ettiriyorum... Engelin ne olduğunu bilmeyenler sürekli bir engel koyma, engel olma çabasına girerler. Ben onların ve bu tarz düşünen bütün insanların algısını değiştirmek için çabalıyorum. Bazen düşüyorum, ama "düştüğüm yerden güçlü bir şekilde nasıl tekrar ayağa kalkabilirim" diye binlerce yol deniyorum. Engelli bir bireyin yakını olmak demek o bireyi kapalı kapılar arkasında toplum baskısından korkarak veyahut toplumun sizin hakkınızda ne veya neler düşüneceğini önemseyerek büyütmek; bu toplumun herhangi bir farklılıkla karşılaşmamasına kötü bir örnek olmak demektir. İnsanlar yıllardır toplum baskısından çekindiği için engelli / özel gereksinimli çocuklarını kapalı kapılar arkasında büyüttü ve hâlâ kapalı kapılar arkasında büyüyen, özel gereksinimli evladı olduğu için toplumun baskısından, kötü eleştirilerinden, sürekli acıyan gözlerle bakmalarından, imalarda bulunmalarından çekinen sindirilmiş insanlar var. Engelli / özel gereksinimli bir bireyin ebeveyni olmak utanılacak bir mevzu değildir, aksine yapabildiklerine şahit olmak, yapamadıkları şeyler içinde beraber mücadele etmek en kıymetli hazinesidir insanın. Ben 30 yaşındayım, 30 yıldır birçok kişiyle mücadele ettim, "yapamazsın" dediler YAPTIM, "eğitimden muaf edelim, bu okuyupta ne yapacak" dediler OKUDUM hâlâ OKUYORUM da, "aman Şerife'nin hastalığını kimse bilmesin" dediler HERKES BİLSİN, ÖĞRENSİN, KÖTÜCÜL ALGILAR YIKILSIN diye mücadele verdim, veriyorum da... Kutlanacak bir gün ve haftaymış gibi yolladığınız mesaj yığınlarının altında eziliyoruz. Yanlış okumadınız gelen kutlama mesaj yığınlarınızın altında eziliyoruz. "Engelliler günün / engelliler haftan kutlu olsun demek aslında "aferin iyi ki engelli doğdun, bizlerle hak etmediğin halde aynı sıralarda oturdun, bizimle aynı derslere girip okudun, biz beden eğitimi dersindeyken bizler gibi olmadığın için sen sınıfta durdun, müzik ve resim dersleri senin rahatlaman için değil bizim rahatlamamız için, sen hiçbir şeyi hak etmediğin gibi bu dersleri de hak etmiyorsun, sen başarılı değilsin olamazsın da ama yine de başarılıymışsın gibi gösterelim seni..." demektir ve siz engelliler günümüzü veya haftamızı kutlarken aslında farkında olmadan bize bu sözleri ve daha nicesini söylüyorsunuz... İşte biz bu sözlerin enkazı altında eziliyoruz, işte biz sizlerin acıyarak bakacağını bildiğimiz hâlde sizinle aynı havayı soluyoruz... Hiç biriniz gözünüz ağrıdığında "GÖRME ENGELLİ" bireylerin, kolunuz ve bacağınız ağrıdığında "FİZİKSEL ENGELLİ" bireylerin, kulağınız ağrıdığında "İŞİTME ENGELLİ" bireylerin neler yaşadığını anlayamazsınız. Benim sözüm ENGELLİLER GÜNÜN / ENGELLİLER HAFTAN KUTLU OLSUN diye mesaj atanlara... Bu mesajları atmayan, farklılığımızın farkında olan, bizi olduğumuz gibi, yani kendileri gibi gören, kabul eden insanlar benim veya bizim ne hissettiklerimizi gayet iyi anlayanlara ise teşekkür borçluyum... Yani demem o ki biz uzuvlarımızın rahatsızlığı nedeniyle engelli olabiliriz ama sizlerden hiçbir farkımız yok bunu anlayın istiyoruz. Çocuklarınızın okuduğu sınıflarda bulunan özel gereksinimli bireylere siz de destek olun istiyoruz, yaşam alanlarınızda özel gereksinimli bireylere onları incitecek, sanki başka gezegenden gelmiş bir uzaylıymış gibi dehşetle bakarak değil, aynı dünya da yaşadığınızın farkında ve bilincinde olarak iletişim kurun istiyoruz. Başarılarını takdir edin, başarısız olduklarında motive edici cümleler kurun istiyoruz. Emin olun koşulsuz bir şekilde nasıl sevildiğinizi göreceksiniz. 1 günlüğüne ya da 1 haftalığına engelleri kaldıralım sözüyle engelleri kaldırmış olmuyorsunuz, bunu bütün bir ömre yaymanız ve birgün bizlerin yaşadığı zorluğu sizlerinde yaşayabileceğinizin idrakında olarak yaşamanız gerekiyor... ENGELLİLER GÜNÜ veya HAFTASINI KUTLAMIYORUZ, ENGELLERİ 1 GÜNLÜĞÜNE VEYA 1 HAFTALIĞINA DA KALDIRMIYOR BİR ÖMÜR FARKINDA VE İDRAKINDA OLARAK YAŞAMANIZI diliyoruz.
Hayal Gücü Şerife
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)
Yazıyorum Siliyorum, Konuşuyorum Susuyorum!!!
Yazıyorum siliyorum, Yazıyorum siliyorum, Düşüncelerim beni ele geçirmeden; İçimden geçenleri olduğu gibi yazmaya çalışıyorum. Ne yazdık...
-
Bu ara sessizliğe aşığım. Sakinliğe duyduğum özlemle hemde. Olur ya bazen, kendi başına kalmak istersin, çevrendeki bütün sesleri kısmak ist...
-
Yazıyorum siliyorum, Yazıyorum siliyorum, Düşüncelerim beni ele geçirmeden; İçimden geçenleri olduğu gibi yazmaya çalışıyorum. Ne yazdık...
-
Bazen bir müziğin ritminde, bazen bir kitabın kalbinde olmak saracaktır bazı yaraları. Her ikisi de farklı yönlerden iyi gelir insana. Müzik...