Ders Çalışırken Önüme Neler Çıktı???

2017 yılında da paylaştığım bir gönderiden sonra çok eleştiri almıştım. Hem kitap okuma ile ilgili, hemde çocuklarımızın televizyon, telefon ve çizgi film bağımlılığına düşüp zeka gelişimlerinin geride kalmasıyla ilgili. Bugün ders çalışırken önüme kısaca bahsettiğim bu iki sayfadaki yazılar geldi. Birinci sayfada internetin hayatımıza girmesiyle birlikte kitap okuma alışkanlığımızın, kısa yazılarla yok olmaya yüz tutmasıyla alakalı, ikinci sayfada ise sırf çocuklarımız sussun, bizi daha fazla yormasınlar diye ellerine verdiğimiz televizyon kumandası ve telefonlar... Bizler kendi ellerimizle çocuklarımızın zihinsel becerilerini geliştirmek yerine, köreltmeyi, hayal güçlerini kullanmaları yerine robotlaşmalarını sağlıyoruz. Bunu yaparken de bilinçli bir davranışta bulunduğumuzun farkında olmadan yapıyoruz. Sevgili anneler ve babalar, evet ben bir psikolog değilim, evet bir anne de değilim ama sizleri bu konuda uyarmak zorundayım. Lütfen çocuklarınızla kaliteli zaman geçirme kavramını hayatınızın bir parçası haline getirin. İşten eve geldiğinizde işin stresini dış kapının eşiğinde bırakın ve eve yavrularınızın yanına onlarla keyif alabileceğiniz aktivitelerle gidin. Gün içinde ne yaptıklarını sorun, beraber dışarı çıkıp ayaklarınızı toprağa basın, evde kelime oyunları oynayın, kitaplar okuyun, müzik eşliğinde dans edin, resimler yapın, ailecek güzel vakit geçirmeyi tercih edin. Çocuklarınıza rol model olun, hayal güçlerini geliştirmelerine yardım edin. Yazısız bir resim bulun ve birbirinize hikâyeler anlatın. Televizyon kumandası veya telefonla değil ailenizle vakit geçirin. Lütfen bu dediklerimi bir deneyin, hem size hem de yavrularınıza nasıl iyi gelecek göreceksiniz... Deneyimlerinizi benimle de paylaşırsanız sevinirim. Sevgiler.

Hayal Gücü Şerife

#hayalkurun

#televizyonkumandası

#telefon

#kitleiletişimaraçları 

#kitapokuma

#müzikdinlemek

#dansetmek

#resimyapmak

Oturduğunuz Yerden Yargılamayın İnsanları!!!

Ne mi düşünüyorum??? Beni anlatan birşey paylaşıyorum, "niye üzüldün" diyorlar, çok güldüğüm birşey paylaşıyorum "sen iyi misin" diyorlar, birşey paylaşmıyorum "psikolojin mi bozuldu niye birşey paylaşmıyorsun" diyorlar, bir resmime beğendiğim bir şarkıyla bir şeyler paylaşıyorum "kime aşıksın" diyorlar... Liste böyle uzayıp gidiyor, biri de çıkıp demiyor ki "ya bu kız geleceği için çabalıyor, insanların zihninde oluşan önyargıları söküp atmaya çalışıyor, geleceği için anılar biriktirmeye çalışıyor, hayalleri için çabalıyor, kendi ayaklarının üzerinde durmaya çalışıyor, tüm olumsuzlukları, imkânsız denilen olguları, tabuları yıkmaya çalışıyor, güçlü olmak değil mutlu olmak istiyor..." demiyor. Yapmayın, lütfen sabırlı görünen kişilerin sabrını zorlamayın, zor olan hayatlarını bir de siz zorlaştırmayın. Anlayın demiyorum ama en azından anlamaya çalışın, bu çokta zor birşey olmasa gerek. Anlayış bekliyorsanız, anlayış göstermek zorundasınız. Oturduğu yerden "hiçbir şey yapamıyorum, başaramıyorum" diye dövünen kişiler, bir şeyler yapabilen, yapmak için çabalayan insanları aşağıya çekmek yerine örnek almayı denesin lütfen... Özgür olmak istiyorsanız kendi kanatlarınızı kendi çabalarınızla güçlendirmek zorundasınız. Kimse kimseye oturduğu yerde birşey getirip vermez; emek, çaba, azim ve mücadele olmadan bir yere varamazsınız. Önce azim, çaba, mücadele etmeyi ve emek vermeyi bilmeniz gerek, sonrasında başarı zaten sizi muhakkak bulur... Hayıflanmak, oturduğu yerden yapamıyorum demek zayıf ve amaçsız insanların işidir, güçlü insanlar hedefleri ve amaçları için savaşan insanlardır unutmayın...

Hayal Gücü Şerife

Asıl Mesele Mutlu Ve Umutlu Olmaktı

Az kaldı! Hayallerime kavuşmama. O yüzden hastalığı, ağrıları ve sıkıntımı bir kenara bırakıp ders çalışmaya devam ediyorum. Hiç kolay şeyler atlatmadım, ama hep güzellikleri gördüm ve yaşadım. Vazgeçmek aklımın ucuna bile gelse vazgeçmemeyi ilke edindim. Sırf bu yüzden herkes tarafından güçlü göründüm ve güçlü ilan edildim. Bunun adı güçlü olmak değil irade sahibi olmaktı, güçlü olmak yerine mutlu ve umutlu olmayı seçtiğimin kimse farkında değildi oysa. Olsundu, ben farkındaydım ya önemli olan da buydu zaten, benim bilmem, benim farkında olmamdı... Şimdi hayallerim için mücadele etme zamanı, şimdi azimli bir şekilde hayallerime kavuşmam için ders çalışma zamanı. Sonrası mı? İnanın sonrasını bende çok merak ediyorum.